Please Help Me Have My Topsurgery

Wishing you’d help me make my own revolution.

My name is Çağlar Devrim Eken. I’m a 21year old trans man. My exploring, actually finding myself was a tough journey.It felt like there was something wrong with me. What my family and society always thought me was that I was a girl and I should act like a girl but I was never a girl, only they didn’t know it. I tried so hard to be like someone whom they thought I was, at least appereance-wise but I failed. Then I started not feeling well, I was pretending to be someone else. That is not something I can do, I couldn’t. I questioned myself for I don’t know how many times. I asked “What are you?” to myself and after years of research and convincing myself, I understood that I am a trans male and that its perfectly normal. I came out to my friends first, and this is probably the only thing I am lucky about, my friends. None of them gave bad reactions. They told me that they loved me form y personality, not my gender and that they will always be there for me. It felt so good to hear that. It was now the time to come out to my family. I was so scared but I had to take the risk. My mom and my dad grew up in a small town, they don’t know anything about these stuff. My mom has an aggresive personality but my dad is normally calm, I knew my mom would reject me but what hurt me the most was the reaction of my father. I didn’t expect it at all. Growing up, me and my dad were like friends and he was one of the people who always understood me the best. After I came out, I felt this bond fade away. After I told him that I am a trans male, he was so distant and the fact that he said “I can’t accept this. You killed me when I’m alive” affected me so badly. My mom psychologically pressured me all the time and she still keep doing that. Unfortunately, I was exposed to my mom saying “Die, kill yourself, you have no right to live. I wish I adopted someone and not give birth to you. I don’t have a child anymore.”and many more in this process. Apart from that, she also threatened me financially. She stopped sending money but at least my father sent me money secretly.

Those times were really tough for me. I got used to it but I still haven’t been able to pull myself together psychologically comletely. And furthermore, my mom told all of it to our relatives, I also had to put up with their reactions (actually psychological violence) too. We had a few big fights with my mom and she kicked me out of the house a few times. I am living with my family right now but they pretend as if I didn’t come out and none of these has happened. They still haven’t accepted me. And I am having financial and psychological problems because of everything I have mentioned. I want to continiue with my transition process. I want to get the mastectamy surgery as soon as possible to be freed of this weight. After the mastectamy surgery I am not planning to go back to my parents house, I am planning to move to the city I am studying in and move there. That’s why I decided to ask for help. I won’t be able to afford the mastectamy surgery on my own but I know that I am not alone. You’d make me really happy if you’d like to support and help me. I’d be so happy if you wish me luck and spread this campaign even if you can’t help financially. I am so thankful to the ones who hear my voice and support me. My last wish is I hope no one ever goes through what I have lived just because they are trans+ but when they go through I will always try to be there on their side for them.

Kendi ‘Devrim’ imi Gerçekleştirmemde Yardımcı Olmanız Dileğiyle

İsmim Çağlar Devrim Eken.21 yaşında bir trans erkeğim.Kendimi bulma sürecim çok zorlu geçti.Bende bir yanlış varmış gibi geliyordu.Çünkü bana bu toplumda ve ailemin öğretileri sen kızsın ve kız gibi olmalısındı.Ama ben hiçbir zaman kız olmamıştım onlar bunun farkında değildi.Çok uğraştım onların dediği gibi birisi olmaya en azından dış görünüş açısından ama bu sefer de ben iyi hissetmemeye başladım ve resmen olmadığım birisi gibi davranıyordum.Bu da bana göre bir şey değildi.Çok kez sorguladım kendimi.”Nesin sen?” diye ve yaklaşık 2 senelik araştırma ve kendimi ikna etme sürecinden sonra aslında bir trans erkek olduğumu ve bunun çok normal bir şey olduğunu anladım.Başta yakın arkadaşlarıma açıldım ve bu konuda şanslıydım belki de tek şanslı olduğum konu arkadaşlarımdı çünkü bana hiçbiri de kötü tepki vermedi.Çoğundan duyduğum cümle şuydu “Biz seni cinsiyetin için değil kişiliğin için seviyoruz ve yanındayız.”.Bunu duymak çok iyi hissettirmişti.Sonrasında artık aileme açılma vaktim gelmişti ve çok korkuyordum ama her şeyi göze aldım.Annem ve babam küçük bir kasabada büyümüş ve bu konuda hiçbir fikri olmayan insanlar.Annem daha sinirlidir babam da tam tersi çok sakin birisidir.Annemin beni reddedeceğini bile bile bunu söylemeyi göze almıştım.Ama kendimi hazırlamadığım nokta babamın tepkisiydi çünkü hiç beklemediğim bir tepki verdi.Babamla küçüklüğümden beri arkadaş gibiydim beni en iyi anlayan insanlardan biriydi ama ben trans erkek olduğumu söylediğimde sanki bu ilişkimiz artık o kadar uzaklaşmıştı ki ve “Ben bu durumu kabul edemem.Sen beni yaşarken öldürdün..”demesi de tabiki daha kötü etkiledi.Annem bu süreçte fazlaca psikolojik baskı yaptı ki hala daha devam ediyor.Ben bu süreçte maalesef annemin “Öl,,intihar et,bu hatta yaşamaya yerin yok,keşke evlatlık alsaydım sen olmasaydın,taş doğursaydım,benim böyle bir çocuğum yok…”ve buna benzer birçok sözlere maruz kaldım.Bunların yanında maddi açıdan tehdit etti ki para da yollamadı babam sağolsun o süreçte gizlice bana para yollamaya çalıştı.Benim için çok zorlu süreçlerdi şu an denilen her şeye alıştım gibi ama hala psikolojik açıdan kendimi maalesef toparlamış değilim.Bunların üzerine annem akrabalarıma da söylemiş ve onların da bazıları tepki verdi.Ailem yetmiyormuş gibi bir de onların psikolojik şiddetine maruz kaldım.Evden bi kaç kere kovdu annem,büyük kavgalar edildi.Şu an ailemin yanındayım ama hiçbir şey anlatmamışım ve hiçbir şey yaşanmamış gibi davranılıyor.Hala kabullenmiş değiller.

Bunlardan dolayı maddi açıdan ve psikolojik açıdan çok zorluk çekiyorum. Sürecime devam ediyorum ama bir an önce mastektomi ameliyatımı olup bu yükten kurtulmak istiyorum. Mastektomi ameliyatımı olduktan sonra ailemin yanında değil de üniversitemin olduğu şehirde uygun bir eve çıkıp aynı zamanda işe girerek geçimimi sağlamayı düşünüyorum. Bu yüzden yardım talep etmeye karar verdim. Mastektomi ameliyatımı tek başıma karşılayamayacağım. Yalnız olmadığımı biliyorum. Bana destek olup yardım ederseniz beni çok mutlu etmiş olacaksınız. Maddi destek olamasanız da bolca şans dilerseniz ve bu kampanyayı yaymama yardımcı olursanız çok sevinirim. Sesimi duyan ve beni destekleyen herkese çook teşekkür ederim.Son dileğimse umarım yaşadıklarımı sırf trans + olduğu için kimse yaşamaz eğer yaşayan olursa da ben her zaman yanlarında olmaya çalışacağım.