Η ζωή μετά την μαστεκτομή / Breast after cancer

Ήταν καλοκαίρι του 2017, όταν σε μια αυτοψηλάφηση εντόπισα ένα ογκίδιο στο δεξί μου στήθος. Πανικός!

Για 10 μέρες δεν είπα τίποτα σε κανέναν. Μόνο το άφηνα να με τρώει εσωτερικά. Μάζεψα το κουράγιο μου και το είπα στην αδελφή μου. Ακόμα θυμάμαι την έκφραση των ματιών της. Τρόμος, σύγχυση.

Ακολούθησαν μαστογραφίες, υπέρηχοι, βιοψίες, όλα. Δυστυχώς τα νέα δεν ήταν καλά. Ο μεγαλύτερος φόβος μου γινόταν η πραγματικότητά μου...

Ολική μαστεκτομή και στα δύο στήθη.... Προσπάθησα να είμαι όσο το δυνατόν γινόταν πιο δυνατή. Η θεία μου έκλαιγε ( η μαμά μου δυστυχώς μας είχε "αφήσει" ήδη εδώ και 5 χρόνια μετά από εγκεφαλικό που την κράτησε σε κώμα για 1,5 χρόνο), η αδελφή μου έκλαιγε κι εγώ προσπαθούσα να τις παρηγορήσω. Δεν άντεχε κι άλλο θάνατο η οικογένεια. Πατέρα, μητέρα, δεν είχαμε, η αδελφή μου φοβόταν ότι θα μείνει εντελώς μόνη....

Η επέμβαση πήγε καλά. Η αποκατάσταση όμως όχι. Όταν δεν έχεις χρήματα και πας σε δημόσιο νοσοκομείο αυτό είναι το αποτέλεσμα. Το αριστερό στήθος στη θέση του και το δεξί σχεδόν 8 εκατοστά πιο κάτω με τη θηλή να κοιτάει το πάτωμα. Τώρα, 5 χρόνια αργότερα, οι σιλικόνες έχουν διαλυθεί, υπάρχει διαρροή και το στήθος έχει αποκτήσει λακκούβες και εξογκώματα σε άσχετα σημεία. Μια φρίκη...

Τα οικονομικά πενιχρά και σκέψη για αποκατάσταση ούτε λόγος.

Όμως ελπίζω με τη βοήθειά σας να καταφέρω να βρω το χαμένο στήθος μου, την χαμένη μου προσωπικότητα, την χαμένη μου αυτοπεποίθηση.

Και η πιο μικρή προσφορά θα αποδειχτεί πολύτιμη!!!

Σας ευχαριστώ όλους και ο Θεός να σας έχει καλά!!!

In the summer of 2017 I was diagnosed with breast cancer and had to have a mastectomy on both breasts.

I had reconstruction but 5 years later the silicone inserts have cracked and I have constant horrible chest pains.

Unfortunately, my financial situation has not allowed me to do a new breast reconstruction and that is why I am asking for your help.

Thank you very much, God bless you!