OMURİLİĞİ FELCİM..!

Merhabalar,

İsmim Ahmet Ufuk Erdoğan. Aşağıda yazdıklarım günlüğümün derlemesidir. Hikayeme ortak olmak isterseniz okuyabilirsiniz.

17.03.2019 tarihiyle

2018 senesinin başında hevesle aldığım motorumla 17.03.2019 tarihinde giderken dört senedir mücadelesini verdiğim mide ülserim bir anda yanma yaptı. Yaşadığım acı ve dikkatimin dağılması sonucunda demir barikatlara çarpmıştım. Bir yandan önümde duran motosikletimin dönen tekerleklerini izlerken diğer yandan da bacaklarımı neden hareket ettiremediğimi anlamlandırmaya çalışıyordum. Acil serviste hatırladığım tek şey korkunç bir acı çektiğim ve yanımda çaresizce oturan babama “Baba dayanamıyorum artık bu acıya öldürün beni” nidalarıydı. Sanki vücudumun yarısı yoktu…

Ertesi gün ameliyattan çıkmıştım. Yoğun bakımda kendime geldiğim zaman yapayalnızdım. Hemen bacaklarımı hareket ettirmeye çalıştım olmadı. Saatlerce kan-ter içinde kalana kadar denedim, yine olmadı. Çevremdeki insanlar hiçbir şey söylemiyordu. Tabi daha sonradan öğrendim omuriliği kemiklerim T5-T7 bölgesinden göğüs kafesimle birlikte kırılmış ve akciğerlerim kısmi zarar görmüştü. Bu yüzden felç kalmıştım “Omuriliği Felci.” Birçok doktora danışılmıştı ve doktorların ortak kanaati yürüme ihtimalimin çok düşük olduğuydu ve hatta desteksiz oturamayacağım söylenmişti. Sağa veya sola dönemiyor, oturamıyor hastanede odasında her gün saatlerce tavanı izliyordum. Aslında bir tarafım ameliyat olana kadar hep umutluydu ameliyattan sonra herşeyin düzeleceğini sanmıştım fakat ertesi gün doktor yanıma geldi ve artık eski hayatımı unutmam gerektiğini en azından önümüzde çok uzun bir yol olduğunu söyledi, gitti. Stresten kafayı yemek üzereydim. Zaten şu hayatta hiçbir istediğim olmadı ki! Yinede bir arayış içindeydim. Günlerim, saatlerim omurilik tedavilerini ve başarı hikayelerini okumakla geçiyordu. Fakat savaşacak ne gücüm ne de psikolojim vardı. Çünkü kötü olan hayatım daha da kötü olmuştu ve beni hayata döndürecek bir eşim, çocuklarım dahi yok. Ömrüm 30 yaşında altımda bezle, sondalara bağlı bir şekilde her gün ama her gün saatlerce tavana bakarak geçiyor. Sürekli etrafımda inleme, bağırma sesleri... Fizik tedavi sırasında büyük tuvaletimin gelmesi en büyük korkum. Altıma kaçırdığım dahi oluyordu. İlk hafta hemen her gün gözlerim sulanıyor, sürekli kendime neden ben? Neden böyle? Neden hayatım hep böyle çileli? Neden? Sorularını sorup duruyordum. Bir yandan da inancımdan dolayı isyan etmek istemiyorum.

Bir arkadaşın önerisiyle bu bağış sitesini gördüm ve hem destek almak için hem de içimi dökmek için bunları yazdım. Merak edenler için şu an bakımımı ablam üstleniyor ve İzzet Baysal Eğitim Ve Araştırma Hastanesi’ndeNöroloji Polikliniği-3(Ana Bina) 3002 numaralı odada kalıyorum.

25.05.2019 tarihiyle

Şu anda psikolojik olarak biraz daha iyi durumdayım. Hala saatlerce tavana bakarak geçiyor günlerim. Omurgamda T3’den T7’ye kadar 4 platin-8 vidayla yaşıyorum. Omurgamdaki kıkırdaklı yapı bozulmuş, tekrar yürüyebilmem için üst bacaktaki kemik iliğimden kök hücre alınması gerek. Kan tahlili sonucu kök hücre tedavisi uygulunluğum olumlu çıktı. Sgk bu tedaviyi karşılamıyor. Bakanlığa ve valiliğe müracaat ettik bir sonuç çıkmadı. Tedavi masraflarım 17000 doları buluyor. Çok çaresizim, yardım edebilecek durumu olan abilerimizden yardım bekliyoruz. Artık her anlamda çıkmak istiyorum şu karanlıktan ve mücadele etmem için, moral bulmam için desteklerinize ihtiyacım var. Offline bağışları da ayrıca güncelleyeceğim. Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim sağlıcakla kalın.

Sorularınız için: [email protected]

TL

AHMET UFUK ERDOĞAN

Ziraat Bankası

Hesap Numarası: 1586-79347401-5001

IBAN: TR 7400 0100 1586 7934 7401 5001

USD

AHMET UFUK ERDOĞAN

Ziraat Bankası

Hesap Numarası: 1586-79347401-5010

IBAN: TR 2500 0100 1586 7934 7401 5010